در قسمت پایینی خمیرکره دما زیاد است و چگالی مواد نسبت به قسمت های بالایی آن کمتر است. به علت اختلاف دما و چگالی مواد در قسمت های بالایی و پایینی خمیرکره، پدیده ی همرفت شکل می گیرد، در اثر جریان همرفت مواد به سمت بالا حرکت می کنند و از شکاف بین ورقه ها به سطح زمین می رسند و باعث جا به جایی قاره ها می شوند.
با نظریه ی زمین ساخت ورقه ای می توان علت ایجاد پدیده هایی مانند: زلزله، آتشفشان، کوه، ایجاد گسل و ...را بیان کرد.
هری هس زمین شناس آمریکایی در سال 1962 فرضیه ی گسترش بستر اقیانوس ها را ارائه داد. او معتقد بود مواد مذابی که از خمیرکره به سطح زمین می رسند، بستر اقیانوس ها را به دو طرف می رانند و راهی برای خروج پیدا می کنند و پس از تبلور و سرد شدن ورقه ی اقیانوسی جدیدی را می سازند.
1) با گسترش بستر اقیانوس ها، ورقه های آنها حدود 5 سانتیمتر به سمت ساحل حرکت می کنند و پس از برخورد به ساحل و پوسته ی قاره ی به زیر ورقه ی قاره ای فرو می روند.
2) چگالی ورقه ی اقیانوسی نسبت به ورقه ی قاره ای بیشتر است، به همین علت وقتی ورقه ی قاره ای با اقیانوسی برخورد می کند، ورقه ی اقیانوسی به زیر ورقه ی قارهای فرو می رود.
3) این حرکات باعث آزاد شدن انرژی درونی زمین و ایجاد تعادل در سطح زمین می گردد.